Κυριακή 18 Απριλίου 2010

" Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δ"ρόμος...


Είναι κρίμα.
Ξέρεις η απόρριψη είναι μεγάλο πράγμα. Η αποδοχή ομώς ακόμη μεγαλύτερο. Ο έρωτας επίσης .
Βλέματα που συγκρούστηκαν, καρδιές που χτύπησαν , όνειρα που ειδώθηκαν, τσιγάρα που σβήστηκαν ,καληνύχτες που ειπώθηκαν και όλα αυτά γιατί; Απλά επειδή κάποιος χρειάζεται τον άνθρωπο του εδώ. Κάποιος ζητάει την ανάσα σου να υπάρχει στο λαιμό του, στο φιλί του.Κάποιος που σε ψάχνει μέσα σε εκατομμύρια άλλο κόσμο μέσα σε μια πόλη τεράστια. Μπορεί να είσαι δίπλα του. Και αν σε βρήκε γιατί δε του δίνεις την εύκαιρια να σε ακουμπήσει; να σε νιώσει μέσα του; να νιώσει πως είναι να υπάρχεις δίπλα του;Άνθρωποι είστε και οι δύο , ο καθένας με τον δικό του χαρακτήρα.Άλλος αγαπά πιο εύκολα, άλλος πληγώνεται εύκολα, άλλος και τα δύο μαζί..άλλος ζηλεύει και άλλος αφοσιώνεται. ο καθένας κάτι ξεχωριστό,κάτι ανθρώπινο. Ο έρωτας είναι ο θρίαμβος του παραλογισμού πάνω στη λογική.
Δε ξέρω πως και τι νιώθεις. Δε με αφορά άλλωστε. Τη φωνη σου δε ξεχνώ. την ακούω στο μυαλό μου. Ταξιδεύω πλέον. Μέρες τώρα ταξιδεύω ..που; πως; πότε; και γιατί; κανένας δε ξέρει. τι έγινε; πως μπορεί να συμβαίνει αυτό σε ενα μυαλό. Στο μυαλό ή στη καρδιά; <Δυο αντίθετες φωνές συγκρουόμαστε μες τ'ονειρο μας..> Νιώθω έντονα; όχι έντονα δε νιώθω. τι νιώθω όμως; Μαρία ξερείς; Στέλλα ξέρεις; Εγω;Εγω ξέρω; Ξέρω πως ποτέ δε θα κοιτάξεις τα μάτια μου όπως κοιτώ εγώ τα δικά σου. Ούτε θα μιλήσεις νιώθοντας την καρδιά σου να σφίγγει και να χτυπάει όλο και πιο δυνατά.
Ξέρω πως δε θα με πάρεις μια αγκαλιά και θα με νιώσεις όπως σε νιώθω εγώ και τώρα ακόμα που είσαι μακριά. Ξέρω,θα φύγεις. Σπάει το μυαλό μου να βρεί διέξοδο , να βρεί μια πόρτα
να φύγει ,μακριά απ τη σκέψη σου. Απ'το άγγιγμα σου .
Η μαρία μου λεεί ξεκόλλα λίγο! Θα τρελαθείς στο τέλος. Απογοητεύομαι τόσο πολύ απ τον εαυτό μου όταν γίνετε αυτο. Πως μπόρεσε να γίνει. Ένα σύννεφο σε έφερε στο κόσμο μου και τη ζωή μου άλλαξε ταπεινωτικά. Έχω δύναμη, έχω αντοχή και ανοχή αλλά δε θα μπορέσω να σε χάσω. Έστω να σε κοιτώ και να μου γελάς.
Τι είναι άραγε αυτό που μας ενώνει; Μήπως είναι το κενό ; Μπερδεμένα πράγματα.
Νιώθω χαζή κάθε φορά που σε σκέφτομαι. Πνίγομαι σκεπτόμενη πως έχεις 1002 άλλες στο νου σου και πως απλά περισσεύω. Πες μου πως δε με κορόιδεψες. Πες το μου δυνατά να το ακούσω . Να το πιστέψω. Να το νιώσω. Να σου χαμογελάσω και να ξέρω πως δικός μου δεν ήσουν και δε θα σαι ποτέ. Να το δεχτώ και να προχωρήσω. Τα βράδια να κοιμάμαι χωρίς να ψυθιρίζονται ήχοι στα αυτιά μου. Δώσε μου μια ευκαιρία να σου αποδείξω . Δεν είναι κρίμα;
Όταν μιλούσα με τα μάτια, δεν το είδες
Όταν σαλπάρανε καράβια, δε με πήγες
Μέρες ανούσιες με λόγια αγχωμένα
Έτσι χαθήκαμε και έχασα κι εμένα

Όταν με πλήγωνες, το έβρισκες αστείο
Λόγια ασήμωνες, ν’ αντέξουμε κι οι δύο
Χρόνια περάσανε κι εμείς πάντα κομπάρσοι
Σ’ αυτό το έργο που κανείς δε θ’ ανεβάσει

Πλήγωσα, πλήρωσα το τίμημα δικαίως
Και την πρωτιά την κέρδισε ο τελευταίος
Έδωσα, πήρα, ήρθα, έφυγα μα αντέχω
Ακόμα μια φορά να ζήσω κι ας μη σ’ έχω

Δε με φοβίζουν οι αλήθειες, δεν τρομάζω
Ακόμα μία αν χρειαστεί με δοκιμάζω
Σα χαλαρώνεις το σχοινί, χαμογελάω
Εγώ από χρόνια στο κενό σου περπατάω…

Καληνύχτα.

18 σχόλια:

  1. einai apsogo !!:D
    an omws den to prospathiseis den tha matheis pote ti niothei otan s koitaei st matia
    anonimi^^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελειο.. αα ρε Χριστιναραα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Para poli omorfo,kalogramenno,sigkinitiko,
    ekfrastiko,wrimo..Me ekfrazei..Euharistume ke sinehise tin kali douleia..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. apla yperoxo!synexise na grafeis,gennas synais8hmata,aggizontas psyxes!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ευχαριστώ πάρα πολύ! Θα προσπαθήσω για το καλύτερο ! Ναι Αλέξανδρε ,χαμός! χαχα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πολυ ωραιο... ξερω πως ειναι να του μιλας και να μην σε βλεπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ή να σε βλέπει και να μην ΠΡΕΠΕΙ να σε δει και να σε ακούσει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. den exw logia..einai uperoxo..apla sunexise!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. διαβαζωντας μονο το καληνυχτα στο τελος ηταν λες και απευθηνοτανε σεμενα εσθανθηκα περιεργα δεν ξερω ενιωσα ηληθιος για οτι εχο κανει στην ζωη μου...
    πρεπει να ειναι δακρυσε αφτος που καταλαβε οτι ηταν για εκεινων...
    υπεροχο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. διαβαζοντασ το εμεινα μαλακασ ενιωσα σαν να απεφθηνετε σε εμενα...
    θα το ηθελα...
    πρεπει να ειναι πολυ τυχεροσ που εχει καποια σαν εσενα διπλα του να εχει αληθινα αισθηματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. eim suginhmeni.., epitelus vrika mia kopela na taftisto ke na ipsoso toso psila oste na boro na tin onomaso idolo.
    se efharistume pu me ton diko su tropo evales to litharaki su se afto pu legete diki mu kosmotheoria. sinehise na grafis tetia kimenakia pu borun na alaxun zoes ke na dosun kati kenurio stin logotehnia tu simera. se efharistume,
    ke kalinihta, opos les ke esi.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Egw se euxaristw gia ta logia pou les, tha prospathisw oso mporw na synexisw, vlepontas ton kosmo na eksathliwnetai !
    Na sai kala kai..Kalhmera!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. me afises afwno!
    pragmatika ta keimena sou einai extrordinary!
    keep going!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η γνώμη σου μετράει,δε το ξέρεις;