Παιδική Χαρά

Πόπο δίψα. Και πολλά φώτα ρε παιδί μου,νύχτωσε και δε βλέπω. Περπατάω στο δρόμο, τ'αυτοκίνητα δίπλα μου περνούν ,κόρνες ,φωνές και ένας σκύλος δίπλα μου.
Κουράζομαι , τι δρόμοι και αυτοί ,μισό πεζοδρόμιο μισός δρόμος. Ήμαρτον.
Προχωρώ και σκέφτομαι . Σκέφτομαι τόσα πολλά , τα χείλη μου κολλάνε απ'το lip gloss και οι βλεφαρίδες μου με ενοχλούν , τι mascara και αυτή.
Προχωρώ πιο αργά και με διαφορετικό βηματισμό . Αλλάζω σκέψεις. Κοιτάω δεξιά , ο δρόμος.Ο γκρεμός.Ο θάνατος. Κοιτάω αριστερά ,η παιδική χαρά . Άδεια.Που είναι τα παιδιά; Αναρωτιέμαι! Φωνές δεν υπάρχουν και μόνο ουρλιαχτά γεμίζουν το μυαλό μου και κάνουν το κεφάλι μου να θέλει να σπάσει .Μια κούνια ,πάει μπρος πίσω ,κανείς .Ο αέρας.
Κάνει κρύο,θα χιονίσει μάλλον. Έτσι μου παν. Που είναι τα παιδιά; Μια φωτισμένη παιδική χαρά δίχως χαρά και δίχως γέλιο . Άδεια,μόνη και έρημη. Σε φοβίζει. Αυτό θέλει να κάνει , να σε διώξει μακριά της. Μη φύγεις όμως. Στάσου δυνατός και μη φύγεις.Παρακαλώ.
Χρώματα,τόσα χρώματα,υπέροχα χρώματα. Χρώματα που γεμίζουν την ψυχή και την καρδιά ,μια χαρά που δεν θα την βρεις αλλού. Μουσική δυνατή , το δωμάτιο γεμίζει ήχους , φαντασία και παιδιά ! Πολλά παιδιά .. χαμήλωσε. Δυνάμωσε ! Τι κάνεις ; Που πας ; Φεύγεις ;
Δεν έχει έξοδο από εκεί ; Και εγώ ,εγώ τι θα κάνω;
Χειροκρότημα δυνατό ! Τρομάζω , φωνάζω ,κλαίω ,δακρύζω,πεθαίνω ,σε θέλω , μη φεύγεις.
Πόσο άσχημο και πόσο υπέροχο συναίσθημα συγχρόνως. Η καρδιά σου χτυπάει γρήγορα, χαμογελάς ,σκέφτεσαι και ονειρεύεσαι . Δίχως ελπίδα, και έτσι το κόκκινο γίνεται μαύρο .
Και έτσι το δυνατό χαμηλώνει. Γρήγορο ,όλα πιο γρήγορα , ανάσες πολλές , τα δάχτυλα κ κουνιούνται πιο γρήγορα και κοιτάς το ταβάνι . Τι σκέφτεσαι ,τι γίνεται; Έλα εδώ.
Πόσο ωραίο μπορεί να είναι να ερωτεύεσαι μια σχέση ; Μια σχέση δυο ανθρώπων .
Να ερωτεύεσαι την καλημέρα και την καληνύχτα του , το σ'αγαπώ και το σε μισώ , το δε θα φύγω και το μη μου ξανά μιλάς . Διψάω.
Αλλάζω βλέμμα , δρόμος ,γκρεμός , θάνατος.
Η παιδική χαρά ; Δυο κούνιες ,μπρος πίσω... Κανείς.
Είμαι εδώ , δε με βλέπεις, πάντα θα είμαι . Δε θα μιλήσω , δε θα σ'αγγίξω , δε θα σ'αφήσω .
Που πας; Μη φεύγεις .
Τα πάντα διπλά , ζάλη ,μεγάλη ζάλη , τόσα χρώματα μαζί , χιλιάδες χρώματα . Τρελαίνομαι ! Γελάω κλαίω , υπέροχα ! Με βλέπεις ; Πιάσε με ,πέφτω . Ερωτεύομαι , αφήνομαι και δίνομαι .
Ζωγραφίζω , και χαμογελάω .
Και τελικά; Μια παιδική χαρά γεμάτη χρώμα , ζωή και παιδιά που δεν μπορούσα να δω. Σου φωνάζω , μ'ακούς ;
Αυτή η σχέση δε μ'αφήνει να ξεφύγω,μα δε θέλω να ξεφύγω. Δε θα καταλάβεις, δε θα νιώσεις ,δε θα ζήσεις , σε φοβάμαι .
Κίτρινο , περίεργο , μουντό αδιάφορο .Δε ξέρω.
Γελάω , χαμογελάω, και μη με βλέπεις, βουρκώνω , μη με κοιτάς !
Άσε με !
Παιδική χαρά η ζωή μας ! Παιδική χαρά η ψυχή μας , χρωματιστός ουρανός το μυαλό και η καρδιά μας !
Ζησ'το . Άφησε με να ελπίζω ,άφησε με να ζήσω κοντά σου , άφησε με να νιώθω όπως νιώθω τώρα. Υπέροχα..
Καληνύχτα

Μυστικό

Περίεργο συναίσθημα. Μέρες τώρα κάτι τρυπάει το μυαλό μου και δεν μπορώ να καταλάβω τι. Προσπαθώ να ξεφύγω αλλά αυτό με γυρίζει πάλι πίσω.Δε μ'αφήνει να συγκεντρωθω και με αποσπά . Εισαί εσύ; Στιγμές όμορφες, αληθινές που πραγματικά σου δίνουν ζωή . Αυτό μου έλειψε. Είναι περίεργο να ξέρεις πως υπάρχεις εδώ , μα πάντα να φοβάσαι πως αύριο θα φύγεις. Ναι ξέρω δε χάνεσαι ,ίσως λίγο πολύ ξέρω που να σε βρω.Ναι ξέρω είσαι εδώ. Άκουσα να λένε , είναι άλλα πολλές φορές τα θέλω από τα μπορώ. Τις περισσότερες φορές θέλουμε μα δεν μπορούμε.Εσύ ; Εσύ θέλεις ; Τι θέλεις; Μπορείς ;
Μια κοπέλα ονειρεύεται . Κλείνει τα μάτια της και ταξιδεύει στους δικούς της τόπους, τις δικές της πόλεις , στις δικές της ζωγραφιές. Ακουμπισμένο το κεφάλι σε μια πολύχρωμη ντουλάπα, με 1000 αναμνήσεις . Δρόμος. Ο δρόμος είναι πολύ μεγάλος. Αν κοιτάξεις πίσω , ίσως φοβηθείς ,ίσως δεις κάτι που δεν ήθελες ,ίσως όμως και κάτι που θα σε τραβήξει ξανά μαζί του εκεί . Αν πάλι κοιτάξεις μπροστά ,θα δεις ένα μακρύ δρόμο , άγνωστης κατεύθυνσης με τα πάντα θολά εκεί . Τόσο μακρινά όλα μα τόσο κοντινά.
Είναι δύσκολο , να τελειώνει κάτι μα να μην φεύγει ποτέ. Είναι δύσκολο να θες να αγκαλιάσεις τον άλλον μα να απέχεις πολύ απ'αυτόν. Τόσα πολλά γράμματα, τόσες πολλές λέξεις , σκέψεις , όνειρα , σχέδια . Τίποτα δεν έχει τελειώσει . Είσαι εδώ. Σε νιώθω εδώ, σε νιώθω παντού. Μου μιλάς,γιατί μου μιλάς; Για τι μου μιλάς ; Τέλεια. Που είναι αυτά; Που είναι οι νύχτες με τις πιο ωραίες καληνύχτες ,τα χρωματιστά όνειρα , που είναι η ανάγκη για ένα βλέμμα , μια λέξη .Σκέψεις κλεισμένες σε ένα κουτί , ασυναρτησίες. Χα-χα !
Πίνω γάλα. Τι ενοχλητικές αυτές οι μπούκλες μες τα μάτια μου .Φφφ,δεν φεύγει .
Τραγούδησε μαζί μου, κοίτα με στα μάτια και χαμογέλασε μου. Δεν είναι κακό ,μπορείς να το κάνεις. Βοήθησε με , πάρε με μαζί σου και να , σε βλέπω ! Όχι δεν μπορώ να σε πιάσω , είναι όνειρο , μα όχι κι όμως είσαι εδώ. Κάπου εδώ τριγύρω βρίσκεσαι .. Τα μάτια σου ο κόσμος μου, θυμάσαι ; Ξεχνάω, ποτέ ! .Απομακρυνόσουν. Δίχως λογική , γράφω απλά έτσι . Μόνο εγώ, ίσως και εσύ ξέρουμε κάτι . Δεν ξέρω τι, στην πορεία θα το βρούμε όμως , το ξέρεις.
Φοβάμαι και Δηλιάζω . Τρέμω στη σκέψη ,αν βγεις απ'το μυαλό μου,αν βγεις απ'τη ζωη μου ; Που είσαι ,κοιμήθηκες ;Ει σε σένα μιλάω.. Είναι ωραίο να βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει , πριν τον δουν οι άλλοι.
Θα με προσέχεις για πόσο ; Θα είσαι εδώ ; Είμαι μικρή και ρωτάω πολλά; Το ποτέ και το πάντα, πολύ μεγάλες λέξεις.
Η ουσία είναι το ΄τώρα, μα θες να ξέρεις και το αύριο , μη βιάζεσαι . Εδώ θα είναι ..
Καληνύχτα