Όνειρα. πόσα όνειρα. Όνειρα η ζωή μας όλη . Γεμάτη όνειρα και παραλογισμούς . Υπερβολές και ασυναρτησίες.. Κάθε μέρα και διαφορετικό . Ένας κόσμος γεμάτος όνειρα. Πολλές φορές κλείνω τα μάτια και παρακαλώ τον εαυτό μου να με πάρει σε αυτό το κόσμο . Μακάρι να μπορούσα να μετακομίσω εκεί. Στο κόσμο με τις νεράιδες , τους ανθρώπους που μόνο εγώ θέλω να βλέπω. Ένα κόσμο χωρίς οικονομικές κρίσεις , χωρίς ναρκωτικά , χωρίς κλέφτες , χωρίς δολοφόνους αστυνομικούς , χωρίς αδιάφορους ανθρώπους ,χωρίς ορφανά παιδιά και φτωχούς -διψασμένους-πεινασμένους-λυπημένους ανθρώπους.
Αν όντως υπάρχει κάπου αυτός ο κόσμος. Μη φοβάσαι , θα γίνει σαν κι αυτόν. Ξέρεις γιατί ; Γιατί όλοι οι άνθρωποι αναζητούν απεγνωσμένα μια πόρτα . Μια έξοδο " κίνδυνου " ή μάλλον μια έξοδο ζωής .
Άγγελοι; Που είναι ; Ο αδερφός ,που δε γνώρισες ποτέ; Που είναι ; Ο φίλος που έχασες; Που πήγε; Που θα τον βρεις ; Θα τον δεις ξανά ; Τον έχεις δει ποτέ; Μπορείς όμως. Ταξιδεύεις , πας σε κόσμους άλλους, σε κόσμους πέρα απ'την φαντασία σου. Δημιουργείς δικούς σου κόσμους , ανθρώπους που αγαπάς και δική σου ζωή . Ψάχνεις να βρεις το δικό σου ναρκωτικό , το δικό σου υπνωτικό φάρμακο που θα σε κάνει να μείνεις εκεί . Όνειρο ήταν , έτσι θα ακούσεις να σου λένε. Μη το πιστέψεις. Μη τρελαθείς. Αγάπα. Νιώσε. Ζήσε. Δώσε.
Δεν γίνεται να ζεις χωρίς όνειρα. Είναι σαν να κολυμπάς σε κενή θάλασσα, Μα να πνίγεσαι .
Να κοιτάς την άνοιξη και να μην έχει χρώματα. Δεν έχει ουσία . Μη το παρακάνεις όμως .
Στα όνειρα μου βλέπω ανθρώπους που δεν έχω δει ποτέ.Βλέπω αγάπες που δε θα υπάρξουν ποτέ , βλέπω ταξίδια χωρίς μεταφορικά μέσα και χωρίς βαλίτσες λεφτά σπίτια . Βλέπω τη Μαρία να μου λέει Σ'αγαπάω και την Εύη να μου λέει " Μου λείπεις." Βλέπω τον Rach να μου λέει "Θα περάσει" και έτσι απλά χαμογελάω. Περνάω καλά στα όνειρα μου. Κλαίω ; Αν κλαίω λέει; Γελάω; Αν γελάς και εσύ ! Ζω την πραγματική ζωή. Η ζωή και ο κόσμος τον ονείρων , είναι και αυτός που μας αξίζει.
Κάποιος είπε " Ταξιδεύω σε μέρη που ζουν αυτά που ζηλεύω.."
Κάποιος άλλος είπε" Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις"
Μη ξημερώνεις ουρανέ. Νιώθω ένα σφίξιμο τώρα όντως. Ίσως πεινάω. Ίσως περιμένω να έρθει το βράδυ , να σε ξανά δω στο όνειρο μου. Κι αν δε σε ξανά δω; Που πήγες ; Πες μου να έρθω να σε βρω.Τρελαίνομαι. Βλέπω τα γράμματα και το κενό ανάμεσα, οι κόρες των ματιών μου απλά κινούνται χωρίς να ξέρω τι γίνεται , τι γράφω . Κοιτάω έξω απ το παράθυρο , ένα μωρό κλαίει . Γιατί κλαίει .
Κενό.Χαμός. Αέρας. Όνειρα. Πλημμύρες.Σιωπή.
Συγνώμη αν το μυαλό μου σε τρελαίνει. Συγνώμη αν δε ξέρεις τι διαβάζεις.
Μα.. Αν θες να δεις όσα λέω .. ξέρεις καλά τι να κάνεις.
Καλόν ύπνο. Καλή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σου μετράει,δε το ξέρεις;