Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Το παγωτό με περιμένει στο ψυγείο , η ζωή μου ;


Ξέρω ένα σπίτι εκεί κοντά στον Ουρανό εκεί που θα με βρείς εκεί που θα σε βρω...
Δεν ξέρω δυστυχώς πως να ξεκινήσω. Φοβάμαι να γράψω,έχω καιρό. Το δωμάτιο φωτεινό και άψυχο. Είμαι περικυκλωμένη από πολλά βιβλία , κατεύθυνσης , όλα μου μιλάνε. Ο καπνός προσπαθεί να τα κρύψει και το μυαλό μου προσπαθεί να φύγει μακριά τους. Τι έχω πάθει;
Είναι αρχαία, και ιστορία , είναι λατινικά,λογοτεχνία . Κι αύριο πρέπει να είσαι διαβασμένη . Αύριο πρέπει να είσαι διαβασμένη σε όλα,ακούς ; Να Θυμάσαι χιλιάδες σελίδες γιατί το μέλλον σου θα κριθεί απ'τον Παπαδιαμάντη , ή τον Πλάτωνα και εσύ πρέπει αύριο να είσαι διαβασμένη.
Πως ; Εγώ δε μπορώ, το μυαλό μου ταξιδεύει .Εγώ είμαι αυτή που θα ήμουν μακριά απ' όλα. Που δε θα παρασυρόμουν. Πως; Γιατί;
Μπήκες στη ζωή μου χωρίς καν να με ρωτήσεις αν θέλω. Ήθελα. Δεν έχω κουράγιο να το φωνάξω μπροστά σου αλλά ήθελα. Και θέλω να συνεχίσεις να βρίσκεσαι εδώ. Ένα ταξίδι με νότες μπερδεμένες, μια μελωδία αλλόκοτη και το βιβλίο δυστυχώς θα παραμείνει κλειστό .
Μια μπύρα στο χέρι και θα μου δώσει τη δύναμη να συνεχίσω. Να συνεχίσω να σκέφτομαι,να γράφω ,ίσως και να διαβάσω. Γιατί πρέπει να είμαι διαβασμένη.
Με κουράζουν όλα αυτά. Κι εκείνη κι εκείνος, με πιέζουν . Είναι από πίσω μου συνέχεια, ελέγχουν τα πάντα και τα μάτια μου δε μπορούν να κουνηθούν. Επανάληψη στ' αρχαία και απ'έξω το μάθημα ιστορίας. Δώσε μου δύναμη , σε παρακαλώ.
Μια τάξη γεμάτη κοπέλες, ερωτευμένες ,χαρούμενες ,ίσως και προβληματισμένες.
Κι εγώ να κοιτάω το ταβάνι και να ταξιδεύω. Ταξίδι για να σε βρω. Να βρω εσένα,εμένα.
Ξέρω όλα αυτά πρέπει να τα κάνω αφότου διαβάσω . Ένας χρόνος είναι τόσο μακριά μα και τόσο κοντά. Δε ξέρω εσύ πόσο κοντά είσαι σε μένα. Είναι μια φλόγα σαν του αναπτήρα, ανάβει κι αν δεν πατήσεις καλά το κουμπάκι , σβήνει αμέσως. Θέλει δύναμη ,θέλει θέληση και υπομονή .
Μη με ρωτήσεις τίποτα, στάσου δίπλα μου και μη μιλάς. Ούτε εσύ, ούτε εσύ κι εσύ ; Σταμάτα.
Παραδέξου το πως ο έρωτας σου θα μείνει ανεκπλήρωτος . Πως τα όνειρα σου ,ίσως μείνουν μόνο όνειρα. Άφησε με να κάνω αυτό που θέλω, τη ζωή που θέλω.
Μη φύγεις μακριά και αν είναι να σαι εδώ ,πες και μια κακία παραπάνω. Και τώρα τι ;
Ένα παγωτό με περιμένει στο ψυγείο και αύριο θα είμαι διαβασμένη ;
Βοήθησε με. Πάρε με μαζί σου ,κάνε με να νιώσω . Κι όλα αυτά τα βιβλία , μ'αγαπάνε το ξέρω, και εγώ τα αγαπάω και θα τους το δείξω. Ακόμη με φοβίζουν και με απωθούν . Συγγνώμη . Ίσως δεν το φανταζόσουν έτσι , ίσως με περίμενες πιο δυνατή .
Περίμενε..
Δίχως έρωτα, δίχως συναίσθημα και δίχως μυαλό ,τελειώνει εδώ .
Περίμενε...Περίμενε με..
Καληνύχτα

1 σχόλιο:

  1. κάπου εκεί βλέπω και εμένα,.. ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ εχω να πω, και αυτη η απαίσια ελεινή και τρισάθλια χρονιά θα περάσει...

    καλό βράδυ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η γνώμη σου μετράει,δε το ξέρεις;