Το ταξίδι μόλις άρχισε. Έτσι είπα στα παιδιά.Ένα ταξίδι υπέροχο .. Τα αστέρια φώτιζαν κάθε βράδυ το σκοτεινό δρόμο προς το σπίτι στο Χόρτο . Το φεγγάρι έκανε την υπέροχη φωτεινή του σκιά στη θάλασσα και σιωπή . Ένα καλοκαίρι με ανατροπές. Άνθρωποι στη ζωή μας πολλοί . Ποιοι μένουν; Ποιοι θα φύγουν ; Κι αν φύγουν, που πάνε; Φοβάμαι . Σας γνώρισα, δε θέλω να χαθούμε. Έκλαψα ,δε δίστασα να το δείξω. Σε κοίταγα στα μάτια κάθε βράδυ ,περιμένοντας ένα σου βλέμμα ,μια φωνή να βγει κι ας μη λέει το όνομα μου .
Ήταν ένα υπέροχο βράδυ , χωρίς πολλές σκέψεις, παρά μόνο τα ποτά είχαν απομείνει να μας φέρουν πιο κοντά. Και έτσι έγινε.
Ένας χορός και ένα τραγούδι ,έκαναν δυο σώματα να έρθουν πιο κοντά.
Καλοκαίρι. Γνώρισα εκείνη. Μια υπέροχη κοπέλα, χαρούμενη ,φιλόξενη και με την αγκαλιά της ορθάνοιχτη ! Την λάτρεψα τολμώ να πω. Η ζωές των ανθρώπων ,τόσο διαφορετικές . Μια κοπέλα που φοβάται , φοβάται τόσα πολλά μα συγχρόνως θέλει κι άλλα τόσα. Πέρασα ωραία. Η κάθε μέρα, ήταν σαν ένα διαφορετικό σοκολατάκι Το βάζεις στο στόμα, το γεύεσαι και ύστερα θες και περιμένεις πως και πως το επόμενο .
Το βράδυ εκείνο , έχασα το έδαφος. Δεν ήθελα να σε δω στα μάτια μου . Ντρεπόμουν για λογαριασμό σου . Αλλά μετά , αφέθηκα .
Ίσως έτσι έπρεπε.Κάθε βράδυ ένας παραλογισμός, μια τρέλα και ένα μαγικό ταξίδι κάτω απ'το βυθό . Τόσα βλέμματα να συγκρούονται ,είναι ωραίο .
Δεν έχει νόημα. Με πρόδωσες .Σε ένιωθα μακριά μου. Τα μάτια σου πια δεν μου μίλαγαν και η επικοινωνία μεταξύ μας ήταν μηδαμινή.Ήσουν φίλη μου. Είσαι ακόμα; Σ'αγαπάω να ξέρεις και να θυμάσαι .
Χτυπάει το κινητό μου , μουσική ακούγεται στο δωμάτιο και φως απ'έξω καθρεπτίζεται στην ζωγραφιστή ντουλάπα μου.
Τα άσχημα νέα έχουν ήδη φτάσει και προσπαθείς να δεχθείς αυτό το γεγονός. Είναι ένα ψέμα. Δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις και ύστερα τα κλάματα σου τρώνε όλες τις σκέψεις μετατρέποντας τες σε συνεχείς λυγμούς. Μια μαυροφορεμένη παρέα , στους δρόμους της Αθήνας.. Πονάς, όσο πονάω και εγώ. Οι σκέψεις σβήνονται απ'το μυαλό μου, το μόνο που θυμάμαι , μια έκφραση "Καλό ταξίδι άγγελε μου". Σιωπή. Το στόμα στεγνώνει και η καρδιά χτυπά δυνατά. Ζαλίζομαι .
Δεν υπάρχει δρόμος για να τρέξω ούτε νερό να κολυμπήσω. Πρέπει να φύγω.Θέλω να φύγω.
Στάχτη στο χέρι σου και καπνός στο δωμάτιο . Θολά όλα . Ένα μήνυμα στο κινητό σου , και ένας χτύπος παραπάνω της καρδιάς .
Μα όταν έρθεις εδώ.. Στη μεγάλη πόλη να ξέρεις.. Ο ήλιος έχει φύγει .
Το καλοκαίρι τελείωσε, θα σας θυμάμαι όλους.
Καληνύχτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σου μετράει,δε το ξέρεις;