Είναι νύχτα, τίποτα δεν ακούγεται παρά μόνο τα πλήκτρα του laptop μου και καμιά γάτα στο κήπο να νιαουρίζει. Ψάχνει το γάτο της. Πόσοι πολλοί γάτοι υπάρχουν στο κήπο δεν λέγεται, αλλά εκείνη θέλει έναν . Έναν που ίσως είναι μακριά της ,ίσως δεν μπορεί να τον δει ή ακόμα και ίσως να μην τον έχει δει ποτέ.
Δύσκολος καιρός γι'αγάπες κι έρωτες οι μέρες μας. Πίεση ,stress , δουλείες ,τρεξίματα. Ψάχνεις κάτι να ξεφύγεις.Κι αν δεν ψάχνεις, κάποια στιγμή θα το βρεις . Πολλές φορές κάθομαι και σκέφτομαι και λέω κάνω τίποτα λάθος. Προσπαθώ να κατηγορήσω τον εαυτό μου για πράγματα που δεν έχω σχέση και εμπλοκή.
Δύσκολο δεν είναι να ζεις μες την παράνοια ; Μέσα σε ένα ψεύτικο κόσμο, δημιουργημένο από σένα για σένα, με το κύριο στοιχείο της αλήθειας σου να είναι το ψέμα. Ειρωνεία Ε;
Θα έλεγα μου λείπεις, θα έλεγα σε νιώθω κι ας μην είσαι εδώ ,ναι σε "νιώθω παντού" . ;)
Ακούω τη φωνή σου, βλέπω την όψη σου,προσπαθώ να σ'ακουμπήσω μα δε μπορώ. Τρελαίνομαι.
Μαγεία είναι να μπορείς να μιλάς με τον άλλον χωρίς χείλια, να μπορείς να ακούς τον άλλον χωρίς αυτιά μα και να καταλαβαίνεις τον άλλον μόνο με αυτά τα δύο χρωματιστά μικρά σημεία του προσώπου σου, με τα οποία κατακτάς τον κόσμο ολόκληρο.
Νιώθω μόνη μου. Θα ξυπνήσω το πρωί και δε θα σε βρω εκεί που ήσουν χθες . Φοβάμαι. Κι αν σε χάσω , είναι νωρίς ! Λέξεις χιλιάδες, εικόνες όχι αρκετές ,αισθήσεις αμέτρητες. Αισθήσεις που δεν θες κανένας να μάθει και με ένα σου βλέμμα η Μαρία ξέρει. Αισθήσεις που το χαμόγελο μου στη δική σου καλημέρα ή καληνύχτα ,γίνεται τεράστιο. Αισθήσεις , που οι σφυγμοί σου είναι πάνω από 200 και όχι δεν φταίει το τσιγάρο. Όμορφα πράγματα,όνειρα μόνιμα και πονηρά. Όνειρα ασταθή κι ευχάριστα .
Και τώρα,σε λίγη ώρα που κάποιος μια πόλη θα ομορφαίνει και κάποιο χαμόγελο θ'ανθίζει , το δικό μου όνειρο θα ζωντανεύει σ'ένα κόσμο ,Μακάρι Θεέ μου να μπορούσα να στον δώσω και εγώ μαζί με σένα πρωταγωνιστούμε ,παρόλο που είμαστε και σεναριογράφοι του ονείρου. Γιατί η ζωή αυτό είναι . Ζω τώρα τη ζωή μου, σ'ένα όνειρο .
Κι έτσι, ούτε μια μέρα μετά, τα μάτια σου είδα ,τον κόσμο μου. Γιατί όπως σου έχω πει mon monde est tes yeux . Καθόμουν εκεί, με την μπύρα στο χέρι και ναι κοιτώντας το πάτωμα και όχι τα μάτια σου και ήθελα να σου φωνάξω τόσο δυνατά ΌΧΙ δε συμφωνώ με τίποτα, ΌΧΙ δε θέλω να ακούσω τίποτα, ΝΑΙ θέλω να το ζήσω μαζί σου. Δύσκολο; Είμαι τρελή; Non, je ne suis pas folle mais je suis heureuse! Όταν μου είπες, " άντε ετοιμάσου , δεν αντέχω άλλο το msn ,θέλω να σε δω" εκεί ξανά το χαμόγελο και μια ελπίδα για κάποιες ωραίες ώρες μαζί σου,πέρασαν απ 'το μυαλό μου. Ανυπομονούσα και εγώ . Ξαφνικά ,έτσι όπως τα βλέφαρα μου έκλεισαν, τα χέρια σου χάιδευαν τα δικά μου. Ύστερα γύρω από το λαιμό μου και ξαφνικά , ένα ρίγος και αυτό το ηλίθιο ενοχλητικό χτύπημα της καρδιάς έφτασε τα ύψη .Τα χείλη σου ακουμπούσαν τα δικά μου και το μυαλό μου έκανε κύκλους. Δεν ,Δεν ΔΕΝ μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο παρά το πόσο σίγουρη νιώθω μέσα στην αγκαλιά σου αλλά και το πόσο μικρή μπορεί να φαίνεται η δική μου Αίσθηση .
Ακολουθώ λοιπόν το ένστικτο μου και προσπαθώ να αντιμετωπίσω το κάθε τι μαζί με σένα. Γιατί κάπου άκουσα και διάβασα και είδα πως κάποιος φέρνει όμορφα raps γι'αυτούς που είναι ερωτευμένοι και μετά κατάλαβα πως ίσως μεταξύ μας να υπάρχει επικοινωνία . Και τώρα λοιπόν ,που νιώθω χαρούμενη και περιμένω πως και πως να σε δω, ακούω ένα τραγούδι ή βλέπω ένα βίντεο , ξεχνιέμαι . Δεν παραπονιέμαι . Δυστυχώς όμως, κάποιος από εκεί, από τους φίλους τους καλούς , με φωνάζει να του διηγηθώ το ανούσιο βραδινό μου κείμενο .
Δε μπορώ να του χαλάσω χατήρι κι έτσι σ'αφήνω. Να προσέχεις, και αν θες να φύγεις απ'τη ζωή μου, άσε μου τουλάχιστον τ'όνειρο .
Καληνύχτα
