Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Μυστικό


Περίεργο συναίσθημα. Μέρες τώρα κάτι τρυπάει το μυαλό μου και δεν μπορώ να καταλάβω τι. Προσπαθώ να ξεφύγω αλλά αυτό με γυρίζει πάλι πίσω.Δε μ'αφήνει να συγκεντρωθω και με αποσπά . Εισαί εσύ; Στιγμές όμορφες, αληθινές που πραγματικά σου δίνουν ζωή . Αυτό μου έλειψε. Είναι περίεργο να ξέρεις πως υπάρχεις εδώ , μα πάντα να φοβάσαι πως αύριο θα φύγεις. Ναι ξέρω δε χάνεσαι ,ίσως λίγο πολύ ξέρω που να σε βρω.Ναι ξέρω είσαι εδώ. Άκουσα να λένε , είναι άλλα πολλές φορές τα θέλω από τα μπορώ. Τις περισσότερες φορές θέλουμε μα δεν μπορούμε.Εσύ ; Εσύ θέλεις ; Τι θέλεις; Μπορείς ;
Μια κοπέλα ονειρεύεται . Κλείνει τα μάτια της και ταξιδεύει στους δικούς της τόπους, τις δικές της πόλεις , στις δικές της ζωγραφιές. Ακουμπισμένο το κεφάλι σε μια πολύχρωμη ντουλάπα, με 1000 αναμνήσεις . Δρόμος. Ο δρόμος είναι πολύ μεγάλος. Αν κοιτάξεις πίσω , ίσως φοβηθείς ,ίσως δεις κάτι που δεν ήθελες ,ίσως όμως και κάτι που θα σε τραβήξει ξανά μαζί του εκεί . Αν πάλι κοιτάξεις μπροστά ,θα δεις ένα μακρύ δρόμο , άγνωστης κατεύθυνσης με τα πάντα θολά εκεί . Τόσο μακρινά όλα μα τόσο κοντινά.
Είναι δύσκολο , να τελειώνει κάτι μα να μην φεύγει ποτέ. Είναι δύσκολο να θες να αγκαλιάσεις τον άλλον μα να απέχεις πολύ απ'αυτόν. Τόσα πολλά γράμματα, τόσες πολλές λέξεις , σκέψεις , όνειρα , σχέδια . Τίποτα δεν έχει τελειώσει . Είσαι εδώ. Σε νιώθω εδώ, σε νιώθω παντού. Μου μιλάς,γιατί μου μιλάς; Για τι μου μιλάς ; Τέλεια. Που είναι αυτά; Που είναι οι νύχτες με τις πιο ωραίες καληνύχτες ,τα χρωματιστά όνειρα , που είναι η ανάγκη για ένα βλέμμα , μια λέξη .Σκέψεις κλεισμένες σε ένα κουτί , ασυναρτησίες. Χα-χα !
Πίνω γάλα. Τι ενοχλητικές αυτές οι μπούκλες μες τα μάτια μου .Φφφ,δεν φεύγει .
Τραγούδησε μαζί μου, κοίτα με στα μάτια και χαμογέλασε μου. Δεν είναι κακό ,μπορείς να το κάνεις. Βοήθησε με , πάρε με μαζί σου και να , σε βλέπω ! Όχι δεν μπορώ να σε πιάσω , είναι όνειρο , μα όχι κι όμως είσαι εδώ. Κάπου εδώ τριγύρω βρίσκεσαι .. Τα μάτια σου ο κόσμος μου, θυμάσαι ; Ξεχνάω, ποτέ ! .Απομακρυνόσουν. Δίχως λογική , γράφω απλά έτσι . Μόνο εγώ, ίσως και εσύ ξέρουμε κάτι . Δεν ξέρω τι, στην πορεία θα το βρούμε όμως , το ξέρεις.
Φοβάμαι και Δηλιάζω . Τρέμω στη σκέψη ,αν βγεις απ'το μυαλό μου,αν βγεις απ'τη ζωη μου ; Που είσαι ,κοιμήθηκες ;Ει σε σένα μιλάω.. Είναι ωραίο να βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει , πριν τον δουν οι άλλοι.
Θα με προσέχεις για πόσο ; Θα είσαι εδώ ; Είμαι μικρή και ρωτάω πολλά; Το ποτέ και το πάντα, πολύ μεγάλες λέξεις.
Η ουσία είναι το ΄τώρα, μα θες να ξέρεις και το αύριο , μη βιάζεσαι . Εδώ θα είναι ..
Καληνύχτα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σου μετράει,δε το ξέρεις;