Δεν ξέρω. Δεν ξέρω που πάω, που βρίσκομαι . Τι έχω πάθει σήμερα ; Ίσως φταίνε οι λίγες ώρες ύπνου, ίσος ο πόνος του χεριού μου και ίσως να μη φταίει τίποτα. Απλά εγώ. Κάποιος άλλος θα έλεγε " στις μέρες σου θα είσαι " μα δεν έχει σημασία . Η Χριστίνα δεν μπορεί απλά . Πνίγεται σε ένα κόσμο που δεν τη κρατάει τίποτα και νιώθει πως θα εκραγεί . Θέλει να μείνει μόνη της και γύρισε σπίτι απ' τις 11. Τρομερό ; Κάθεται στο σκοτάδι της, ύστερα από έναν από τους καθιερωμένους καυγάδες με την μαμά της και ακούει μουσική . Γράφει γράφει γράφει , γραφεί στο κενό και σε ανθρώπους άγνωστους, σε ψυχές σιωπηλές και χωρίς φωνή. Δίνει το μυαλό της. Ένα κουνούπι πάνω στο χέρι της και ύστερα στην οθόνη του υπολογιστή της , είναι αυτό που θα της αποσπάσει τη προσοχή μα θα την νευριάσει ακόμη περισσότερο . Ένα απλό ενοχλητικό κουνούπι, το οποίο απλά κάνει τη δουλεία του . Πίνει αίμα . Ύστερα θα πεθάνει κι αυτό μα τουλάχιστον θα είναι ευχαριστημένο γιατί θα έχει κάνει αυτό που του αρμόζει . Πράγματα που δεν είναι για την ηλικία μας, ακούω παιδιά στα ναρκωτικά είτε ελαφρά είτε πιο σκληρά. Αυτά τυχαίνουν θα πεις, το ξέρω. Είναι άσχημο όμως , ζεις τη ζωή σου πρόωρα και αυτό δε σου αξίζει . Κοπέλες που χαρίζουν το κορμί τους σε ανθρώπους ανάξιους για να το σεβαστούν και να μην το δουν απλά ως ένα αντικείμενο πόθου και ηδονής. Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μας αν δεν είχε την εφηβεία . Την εφηβεία; Που την βλέπεις πια αυτή; Πλέον όλοι απ'τα 13 τους , είναι μεγάλοι . Γονείς ; Γονείς που δεν τους αξίζει να βλέπουν την αυτοκαταστροφή των παιδιών τους μα ούτε κάνουν το κάτι, για να τα αποτρέψουν . Φοβούνται βλέπεις μη τους πάρουν με κακό μάτι και ξαφνικά δε τα ξανά δουν ποτέ . Ώρες ώρες , πλήττω. Δεν με ευχαριστεί τίποτα, και γίνομαι αχάριστη . Είμαι ένα κακομαθημένο κορίτσι από τη Δροσιά, γεννημένη στην Αθήνα , πηγαίνω στο ιδιωτικό και ; Και τι ; Ναι ξέρω, οι στιγμές που ζω κάποιες, πολύ ωραίες . Θέλω να ταξιδέψω και να φύγω μακριά απ'τον κόσμο σας , αλλά αν φύγω και εγώ και η οποιαδήποτε "εγώ " , ποιος θα απομείνει ; Μόνοι σας θα μείνετε, στο στείρο κόσμο που έχετε δημιουργήσει και δεν θα προσπαθήσετε να τον αλλάξετε. Είστε ανίκανοι πλέον. Τα χέρια σας έχουν τρυπήσει και νιώθετε αγκάθι το κάθε σας εμπόδιο , έτσι το χέρι ξανά απομακρύνεται . Δεν προσπαθεί να πονέσει για να δει μετά τη γλύκα του πόνου . Είναι ωραίο στη ζωή μας να υπάρχουν " πρέπει " , έτσι μου είπε η Μαρία η φίλη μου απ΄την Πλάκα , το "πρέπει" είναι ο κρίκος που σε οδηγεί στο " θέλω " σου .Αν δεν υπάρχει "πρέπει", το "θέλω" αιωρείται στο κενό, και σπάνια είναι εφικτό. Η μουσική που ακούω με ταξιδεύει , με πάει σε χρόνια ελευθερίας .Μόλις μου είπε ένας φίλος, πρόσφατα εν ηλικιωμένος και απόφοιτος λυκείου , πως ίσως δεν είναι και τόσο ωραία . Πάλι πλήττεις . Κοιτάς το ταβάνι , καθήμενος σε ένα καναπέ και δεν σου προσφέρει ούτε προσφέρεις απολύτως τίποτα. Θέλω να πετάξω . Θα ήθελα να ήμουν πεταλούδα. Πάντα όμορφη , ελεύθερη και χωρίς πολλά πολλά , χάνεσαι στο άγνωστο . Δεν σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι και αφήνεσαι στην ομορφιά των χρωμάτων , στις μυρωδιές των λουλουδιών μέχρι που το όνειρο τελειώνει .
Θέλω να σε δω. Θα ήθελα να ξέρω πως είναι η μορφή σου, οι αισθήσεις και εσύ . Θα ήθελα να δω τα μάτια σου να με κοιτούν , μια άγνωστη. Μια κοπέλα χαμένη στο δικό της παραλογισμό , που εσένα σε κατευθύνει μαζί της και σε ξεναγεί σε δρόμους που ούτε εκείνη ξέρει . Περνά τις 1000 λεωφόρους και πλέον είναι έτοιμη να ζήσει. Εσύ ; Εσύ είσαι έτοιμος;
Είναι περίεργο , μπαίνουν στη ζωή μας άτομα , που από εκεί που δε το περιμένεις, θα γίνουν σημαντικά για σένα , θα τους νοιάζεσαι και θα τους προσέχεις. Θα τρέμεις κάθε βράδυ , μη τους χάσεις και θα θέλεις να ακούς πάντα την καληνύχτα τους . Μεγάλο πράγμα η καλή νύχτα από ωραία άτομα . Γιατί τελικά υπάρχουν υπέροχα άτομα. Σπάνια θα τα βρεις , ίσως ζεις και στη ψευδαίσθηση του υπέροχου, που σε παρασύρει και σε μαγεύει . Σε τυφλώνει και σε αφήνει άφωνο . Μα όταν τα βρεις , σε παρακαλώ , μη τα αφήσεις .
Το κομμάτι σιγά σιγά, αδυνατεί να βγάλει άλλον ήχο και η μουσική του σιγά σιγά χαμηλώνει.
Ουσίες ; Πολλές και καμία . Την ουσία βρες την μόνος σου .
Κοίτα στο καθρέφτη ή ακόμη καλύτερα, το βράδυ που θα νυχτοπερπατάς κάπου μόνος, κοίτα πίσω. Κάποιος πάντα είναι μαζί σου και είναι το καλύτερο , ίσως και το τρομαχτικότερο εγώ σου .
Καληνύχτα
